Swifferen met de nieuwe Swift!
Slechts één test voor november helaas want in het leven van Daan gebeuren nou eenmaal de gekste dingen. Ik had namelijk spontaan besloten per 1 oktober ontslag te nemen en voordat ik aan mijn nieuwe baan zou beginnen op 1 november. En dus reed ik op mijn vrije vrijdag 29 september voor een heerlijke motorvakantie richting Nice om daar de ferry naar Corsica te pakken en dus had ik maar tijd om slechts één auto te testen deze maand. Corsica op de motor is trouwens een ECHTE aanrader, wat een ongelofelijk mooi eiland is dat zeg zie bijgevoegde foto. En daardoor kon ik dus pas donderdag 26 oktober een testauto ophalen te weten de nieuwe Suzuki Swift 1.0 Boosterjet Stijl S-VHS MotoGP.
Cool Carretje!
De nieuwe Suzuki Swift is de 1ste testauto op mijn nieuwe ophaaldag namelijk donderdag. De week erna zou ik op woensdag 1 november op mijn nieuwe baan beginnen en vanaf die dag is donderdag mijn vaste vrije dag. De PR-Manager van Suzuki had mij al verteld dat hij net als met de Suzuki Ignis één demo-auto zou pimpen. Dat-ie er zo onwijs cool uit zou zien had ik niet verwacht, het zijn de kleuren en bestickering van de Suzuki Moto-GP racers. Eén nadeel is natuurlijk dat-ie er snel uitziet maar is tie dat ook? Nou ja met die OZ-velgen met Yokohama Advan Neova AD08 R 205/45-R17 superplakbanden (lees: Extreme Performance Summer tyre) is de grip in ieder geval verzekerd. Nu maar hopen dat de vering/demping een beetje goed is. Ik heb de Suzuki Swift altijd al een leuke auto gevonden maar de nieuwe Suzuki Swift vind ik net even mooier, okay hij mist dat zeer herkenbare silhouet van de oude Suzuki Swift maar dan kan ik wel mee leven. Ik was wel dolblij dat de PR Manager een 1.0 Boosterjet had laten pimpen en niet de 1.2 Dualjet. Een vermogen van 112 Pk op een gewicht van slechts (ja echt waar!) 850 kilogram zorgt ervoor dat de Pk/Gewichtsverhouding gunstig is. Ik kan dan ook bijna niet wachten op de Suzuki Swift Sport met 1.4-liter Boosterjet motor met een vermogen van 140 Pk/6.800 tpm die er na een goede tuning vast ruim meer uit zal persen. Het gewicht van de nieuwe Suzuki Swift Sport is 970 kilogram en dat is netjes te noemen. Maar goed eerst deze gewone Suzuki Swift maar eens testen dan kan ik voorspellen hoe goed die nieuwe Sport-versie zal zijn. Na het afstellen van stoel/stuur/spiegels keek ik om mij heen en dat ziet er goed uit. Suzuki heeft wat betreft het interieur echt een ongelofelijke inhaalslag gemaakt ten opzichte van de oude Swift. De Stijl-versie ik mee had heeft ACC, een fraai touchscreen met alles erop en eraan kortom uitstekend.
Op weg naar de A2 speelde ik nog even met de gedachte binnendoor over de Lekdijk naar huis te rijden, maar dat heb ik toch maar niet gedaan. Ik moest op tijd terug zijn en dat ging dan absoluut niet lukken. Op de fly-over van de A2 naar de A12 haalde ik iedereen voor mij met groot gemak in dus met die wegligging zit het wel goed. Toch kon ik het daarna niet laten om er even af te gaan bij De Meern, dan kan ik even die hele mooie doordraaibocht + 2 rotondes + slingerbocht meepakken om vervolgens voor Harmelen weer terug naar de snelweg te rijden via die nieuw aangelegde weg. De links-rechtsbocht richting Harmelen ging lekker maar ik mis hier duidelijk Pk’s om echt even snel vaart te maken, precies dat stukje vermogen wat de Suzuki Swift Sport wel heeft. Op de rotonde aan het einde van het lange rechte stuk liet de Suzuki Swift precies zien wat ik hoopte, met een superstrakke gooi- en smijtactie swifferde ik ‘m over de rotonde heen. Toch hield ik me nog enigszins in want dit was pas mijn eerste echte actie en ik weet dus nog niet waar de grens ligt van deze MotoGP-uitvoering. Op de volgende rotonde moest ik door de lastige links-rechts-links-bocht en ook die voelde goed aan. Een eindje verder reed ik rechtdoor de rotonde over terug naar de A12. Dat is een hele mooie rustige oprit met aan het einde een hele mooie bocht erin. Ik hoekte de Suzuki Swift rechtsaf de oprit op en gaf stevig gas maar toen gebeurde er iets wat ik niet wist want daarvoor is het te lang geleden dat ik deze oprit heb genomen. Zoals op veel plekken in Nederland zitten er verzakkingen in het asfalt A/N-wegen vanwege de veengrond. Deze zat echter middenin een hogesnelheidsbocht dus dat was even schrikken zou je denken, maar dat had ik niet eens de tijd voor zo snel ging het. Het onderstel zette even een forse stap opzij maar dankzij de prima vering/demping en waanzinnige plakbanden herpakte de Suzuki Swift zich meteen (=meteen weer grip) en kon ik gewoon verder rijden.
Spuit11 op de N11
Eenmaal op de N11 ben ik stevig door gereden tot aan de A4 bij Leiden. De 5-versnellingsbak schakelt heerlijk soepel en precies en het 1-liter Boosterjet motorblok is lekker fel en pakt bij alle toerentallen mooi op. Zo hoort het! Tijdens het optrekken voor het stoplicht op de grote kruising bij Hoogvliet kon ik met gemak de grote auto’s voor mij bijhouden. Het voelt als ruim meer dan die 120 Pk en ik zou ’m dan ook graag even op de bank zetten bij Rica in Wateringen (gaan mijn Renault Twizy elektrotunen van 80 km/u naar 110 km/u). Van de N11 naar de A4 had ik net weer de pech dat er een fossiel op de linkerbaan ging staan. Maar ja gelukkig kun je als je rechts gaat staan (er stond maar 1 auto voor mij) die meteen in de bocht alweer inhalen. Dat deed ik dan ook en stevig gas gevend vloog ik door de lange flauwe rechterbocht heen op weg naar de afslag naar de N206. Ik reed met een behoorlijk hoge snelheid door de afknijpbocht naar de rotonde en dat kan ook met deze kleine Suzuki Swift want laag gewicht én plakbanden. Ik remde zo laat als het maar kon maar het bleek geen enkel probleem te zijn voor de Suzuki Swift 1.0 Stijl Boosterjet SVHS MotoGP. Kleine auto met kleine remschijven rondom (deze Swift heeft ook remschijven achter in plaats van trommels) maar vergis je niet in deze Japanse lichtgewicht want mama mia wat een waanzinnige wegligging met die plakbanden. Dit gaat een heel erg leuk weekje worden daar twijfel ik na deze strakke actie geen seconde meer aan. Daarna ben ik rustig naar huis gereden om even wat te eten want ik had na mijn ontbijt niets meer gegeten.
Na eten ben ik gaan zwemmen en op weg naar het zwembad ben ik uiteraard via de meeste-drempels-route gereden. De vering/demping van deze nieuwe Suzuki Swift zat ik in eerste instantie even mee zo van wat moet ik hier nou weer van vinden. Ik was in ieder geval dolblij dat Suzuki niet heeft gekozen voor een comfortabele set-up. Toen ik de straat uit reed en vlak om de hoek over de snelheidsbrekers reed wist ik was me dwars zat: stick-slip (=de wrijving van de spindel op de kunststof bussen). Reed ik met een hogere snelheid over de snelheidsbrekers dan verminderde de stick-slip. Niet erg want het heeft namelijk geen invloed op de wegligging van deze Suzuki Swift. Op de ventweg naast voormalig MarineVliegkamp Valkenburg was het lekker rustig en kon ik dus even lekker mijn gang gaan. De eerste verkeersdrempel ging lekker maar de tweede die hoger is gaf precies de informatie die ik nodig had. Deze verkeersdrempel is hoger en door de landing met vier wielen op het asfalt en het perfecte snelle uitdempen wist ik dat de vering/demping nog beter is dan ik al dacht. Ik reed met een grote glimlach op de S-bocht + rotonde af aan het einde van de ventweg. Ik liet het ESP expres aanstaan want ik wilde weten wat er zou gebeuren als ik vol op het gas in de 2de versnelling door de links-rechts-links-combinatie heen zou knallen. Vlak voor de apex gaf ik stevig gas en tot mijn verrassing greep het ESP geen enkel moment keihard in. De voorwielen spinden niet door en het voelde als een soort van elektronische sperdif aan. Goed gedaan van Suzuki!
Betrouwbaar tot op het laatste boutje
Vrijdag heb ik niet zoveel gedaan omdat ik even een dagje rust wilde want daar was ik na een heftig weekje wel aan toe. Ik ben ’s ochtend eerst maar eens gaan zwemmen en onderweg naar het zwembad even wat dingen uitgetest die ik wilde weten van bijvoorbeeld het ACC (=Adaptive Cruise Control). De minimum snelheid blaak 40 km/u in de 3de versnelling te zijn, beetje jammer want ik vind een minimum snelheid van 30 km/u toch wel vrij normaal. Als ik bv. door een hele lange 30-zone heen moet rijden zoals in Zoeterwoude-Rijndijk is dat best fijn. Natuurlijk rij ik meestal 35 km/u (=30 échte kilometers per uur) en soms 40 km/u maar als er iemand voor je rijdt die exact 30 km/u rijdt is een minimum snelheid van 30 km/u op de ACC best fijn. Wat me wel weer verraste was dat het ACC geactiveerd blijft tijdens op- en terugschakelen tenzij je terugschakelt naar de 2de versnelling want dan schakelt het ACC zichzelf automatisch uit. En wat ik al dacht is dat je het ACC wel kunt aanzetten maar niet kunt activeren als je het ESP uitzet. En om het ESP uit te zetten moet je het slippende-auto-knopje meerdere seconden ingedrukt houden. Wat betreft het interieur kan ik alleen maar lovend zijn want als je bij concurrenten als Hyundai en Kia in de buurt komt doe je iets goed. Vroeger was het interieur en de audio van de Suzuki’s echt abominabel simpel, dus ja ze doen echt iets goed daar in Hamamatsu naast dat lage gewicht. En dan heb ik het nog niets eens gehad over de betrouwbaarheid, want die is dus werkelijk subliem en beter dan alle Duitse automerken bij elkaar, ha, ha. Suzuki krijgt als enige automerk een rapportcijfer van 8,7 wat het hoogste van de 24 automerken in de betrouwbaarheidstest van de Consumentenbond.
[quote Consumentenbond] Suzuki is het betrouwbaarste automerk volgens een omvangrijke enquête van de Consumentenbond onder 10.000 autobezitters in Nederland. Suzuki-rijders geven hun auto een score van 8,7 gemiddeld, de hoogste van alle automerken die in het betrouwbaarheidsonderzoek voorkomen. De Suzuki S-Cross haalt zelfs een 9,1. Suzuki-rijders staan volgens het onderzoek het minst met pech langs de weg. De koppositie is het bewijs van Suzuki’s betrouwbaarheid waar het merk al sinds jaar en dag om bekendstaat. Het rapportcijfer 8,7 komt op het conto van werkelijk alle goedverkochte Suzuki-modellen van de laatste tien jaar, aldus de Consumentengids van november 2017 waarin de enquête gepubliceerd is. Suzuki laat maar liefst 23 andere automerken achter zich.
De Suzuki-modellen die in de lijst voorkomen, scoren als volgt:
Suzuki Alto (2009-2015): 8,0
Suzuki Splash: 8,9
Suzuki Swift (2010-2014): 8,7
Suzuki SX4 (tot 2009): 8,8
Suzuki SX4/S-Cross (vanaf 2009): 9,1
Online enquete – Het jaarlijkse betrouwbaarheidsonderzoek is een online enquête onder eigenaren van auto’s van maximaal tien jaar oud. De vragen gaan over de eventuele gebreken die hun auto het afgelopen jaar heeft vertoond. Eventuele mankementen worden ingedeeld naar zwaarte; als de auto direct naar de garage moest, telt dat bijvoorbeeld voor 35 procent mee. Alle resultaten zijn per merk en model opgeteld. Vervolgens is de gemiddelde score bepaald. Op die manier kan een veel verkochte auto vergeleken worden met een auto die minder populair is.[/quote Consumentenbond]
Scouts deel 1
Vrijdagavond moest ik voor taxichauffeur spelen samen met mijn zwager. De jongste zoon van mijn oudste zus zit bij de Scouting in Leiden en had een AIVD-puzzeltocht georganiseerd en wij moesten ieder 4 scouts naar een carpoolplaats brengen langs de N11 bij Hazerswoude-Rijndijk. De NavSat gaf bij POI’s echter aan dat het “Carpoolplaats Alphen a/d Rijn” heet, mhh beetje vreemd want Alphen a/d Rijn is minstens 3 kilometer verderop. Gek genoeg heet deze carpoolplaats op Google Maps wel “Carpoolplaats Hazerswoude-Dorp”. Schiet me lek! Ik moest om iets voor 19.30u op de parkeerplaats tussen de flats voor het Centraal Station in Leiden staan. De scouts konden mij vinden via het kenteken want dat was het enige dat ze door hadden gekregen. Het viel echter niet mee om een parkeerplekje te vinden op de behoorlijk grote parkeerplaats waar het normaal gesproken nooit zo extreem druk is als nu. Gelukkig vond ik een plekje aan de achterkant van het Ibis Hotel waar je eigenlijk niet mag staan maar ik zou er hooguit 5-10 minuten staan. De kinderen hadden me al snel gevonden maar wat ik niet wist is dat er ook nog bagage in de vorm van 4 rugzakken mee moest. Dat gaat nooit lukken dacht ik maar het paste zowaar allemaal in de kofferbak dus die kleine Suzuki Swift kan dus prima 5 mensen + bagage meenemen.
Scouts deel 2
Dat had Ik kunnen weten want toen ik die middag de Samsonite kofferset fotografeerde ging er uiteindelijk ook meer in dan ik dacht.
Samsonite kofferset
Met hoedenplank: 2×50-liter + 33-liter + 4×13-liter
Zonder hoedenplank: 3×50-liter + 2×33-liter + 13-liter
Het rijden met 5 personen en bagage was trouwens helemaal niet verkeerd, zowel met optrekken als in de bochten deed de Suzuki Swift het verrassend goed. Ik kan mij kleine auto’s herinneren waarvan de veren compleet door sloegen en de veerschotels dus tegen de stootrubbers kwamen. En in de bochten had je het gevoel dat je de bocht uit danste door de te comfortabele vering/demping. Grote klasse dus hoe deze Suzuki Swift zich compleet vol geladen houdt qua wegligging. Na het afleveren van de scouts op de carpoolplaats ben ik weer terug gereden naar Leiden via de N11 en de N206. De oprit naar de N11 ging waardeloos want er reed iemand voor mij die nog net niet in elke bocht stil ging staan om te kijken of er een bejaarde of konijntje uit de lucht zou komen vallen, man, man lever dan je rijbewijs in als je niet kan rijden. Gelukkig stond ik in de bocht van de op-/afrit naar de A4/N206 wel vooraan en kon ik me even heerlijk uitleven. Dit keer gaf ik meer gas dan een dag eerder maar ook nu plakte de Suzuki Swift aan het asfalt als een kart op slicks (die Yokohama’s lijken dan ook op opgesneden slicks). Daarna had ik nog even pret op de rotonde aan het einde van de afrit die ik elke keer met een iets hogere snelheid door steeds later te remmen.
Voor niets en toch ook weer niet
Zaterdag ben ik na het zwemmen meteen door gereden naar Den Hoorn want ik had op het formulier dat ik bij mijn aankoopfactuur had gekregen gelezen dat ik bij een tellerstand van 500 km een gratis onderhoudsbeurt zou krijgen. Van Leiden naar Den Hoorn is een leuke rit via de N44/A12/A4 en dan vooral die fraaie fly-over van de A12 naar de A4 en de lange afrit bij Schipluiden. De rit begon grappig met een knorrige oude Mercedes-rijder die voorrang nam waar hij het niet had. Op de ventweg naast de A44 reed ik richting Wassenaar toen ik in de verte een vrachtwagen aan de andere kant van de weg half op de weg zag staan. Een Mercedes die van de andere kant aan kwam rijden dacht gewoon door te rijden, maar aangezien die vrachtwagen aan zijn kant stond moest hij gewoon wachten. Ik moest vol in het ABS remmen om een aanrijding te voorkomen, waarna ik uitstapte en de man vriendelijk vroeg wat hij van plan was. “U heeft geen voorrang beste man u kent de verkeersregels toch wel”, zei ik tegen hem. En zelfs toen nog verwachtte hij dat ik achteruit zou rijden zodat hij verder kon rijden. Tja als iemand zich zo arrogant gedraagt dan is het gewoon basta, ik ben dus lekker in de auto gaan zitten wachten. Uiteindelijk koos de Met-Enige-Rijlessen-Controleert-Elke-Dwaas-Een-Slagschip-bestuurder eieren voor zijn geld en reed achteruit. Ik bedankte hem netjes en reed vrolijk verder naar de stoplichten bij Wassenaar. Op de N44 heb ik me netjes aan de snelheid gehouden wat een makkie is met zo’n ACC aan boord. Heel even twijfelde ik of ik de 3 tunnels bij Leidschendam zou nemen maar ik koos toch voor de A12 in Den Haag.
Op het stukje van het Louwman Museum naar de grote kruising kwam er een totale idioot in een Maserati voorbij knallen. ik dacht heel even dat mijn auto stuk was toen hij langs mij kwam knallen in de toerenbegrenzer. Daarna kreeg ik een bumperklever achter me hangen die ik standaard altijd de vinger geef als ze – nadat ik hééééél erg langzaam naar rechts ben gegaan – voorbij komen rijden. Op de fly-over afrijdend had ik me precies goed gepositioneerd zodat ik al gas gevend over de fly-over heen kon rijden. In de aanloop naar de fly-over was een dikke Mercedes – ja alweer – mij voorbij komen vliegen en die reed ruim voor mij uit. Toch reed ik dankzij de absurde grip van de Yokohama-banden met groot gemak naar de Mercedes toe op de fly-over die remde waar ik juist gas bij gaf. Op de dwarsrichels zette de Suzuki Swift steeds een stapje opzij maar met zo’n absurde grip ben je geen seconde bang dat-ie er met jou vandoor gaat. ik pakte de Mercedes met groot gemak binnendoor en zelfs bij 120 km/u heeft de Suzuki Swift 1.0-liter Boosterjet nog vermogen nog genoeg om er lekker pittig vandoor te gaan. Verrassend en dat is ook wat deze nieuwe Suzuki Swift zo leuk maakt, deze auto blijft steeds weer verrassen en dat maakt ‘m ook zo leuk. Op de A4 was het nog maar een kort stukje tot de afrit bij Schipluiden, ook weer zo’n heerlijke lange bocht. Ik besloot om de snelheid hoog te houden maar niet zo hard de afritbocht in te duiken als ik hier normaal gesproken doe en gas te geven na de apex. En dat de banden ook nu weer het verschil maken bleek overduidelijk want de dikke Zweedse en Duitse sedans achter mij werden wel heel snel kleiner in mijn achteruitkijkspiegel.
Filmpje Space Business Park kortweg SBP
Na het zien van het filmpje van de de welkomstrobot en de Jaguar F-Type op de 1ste schooldag van mijn nieuwe baan op de middelbare school Groene Hart Rijnwoude besloot ik de maker – Bas Voets – ervan te vragen een filmpje te maken van de Suzuki Swift 1.0 Stijl Boosterjet SVHS MotoGP. Ik wilde nou eindelijk wel eens een filmpje aan jullie laten zien van mijn thuiscircuit=SBP in Noordwijk. Ik had afgesproken om Bas en Tim (vriend van Bas wilde persé ook mee) op te halen in Hazerswoude-Dorp. Toen ze de Suzuki Swift voor de deur zagen staan zag ik hun ogen glinsteren. Ze vonden de bestickering prachtig en ze hadden er heel veel zin in en ik ook! Het ritje van Hazerswoude-Dorp naar Noordwijk duurt ongeveer 25 minuten en in die 25 minuten kon ik Bas en Tim alvast even laten zien waar deze speciale Suzuki Swift toe in staat is. De oprit naar de N11 moest ik als een schildpad nemen want er reed een fossiel voor mij. Bij de A4 kon ik lekker door de flauwe bocht heen maar richting de Europaweg zei ik tegen Bas en Tim: “Zie je die BMW 5-serie in de verte, die kunnen we nog met gemak binnendoor over de rotonde inhalen.” Ik zag ze kijken zo van die gast is gek. ik maakte wat extra vaart en remde heel erg laat en dankzij de extreme grip van de Yokohama-banden pakte ik de BMW 5-serie – die net nog heel ver weg was – over de rotonde binnendoor waarna ik Bas en Tim hoorde hard lachen en roepen: “Wow wat gaaf!” Nu snapten ze waarom ik kleine auto’s zo ontzettend leuk vind. Op weg naar Noordwijk heb ik verder normaal gereden want ik kon me nog meer dan genoeg uitleven tijdens het filmen.
Aangekomen op het Space Business Park wilden Bas en Tim eerst een rondje rijden. Ik heb het ESP uitgezet en alles uit de kast gehaald en dat vonden Bas en Tim helemaal fantastisch. Vooral de hoge verkeersdrempel en de landing daarna vonden ze erg leuk. Ze wisten nu hoe mijn rondje SBP eruit ziet en het filmen kon daarna dan ook meteen beginnen. Aangezien we iedere bocht, verkeersdrempel en rotonde een paar keer moesten filmen waren we wel even bezig. Bas en Tim vonden het heel erg leuk en ik natuurlijk ook want ik moest elke bocht en rotonde weer op de grens rijden en dat is erg leuk met het ESP uit. En elke keer weer stond ik verbaasd van de kwaliteiten van deze Suzuki Swift in MotoGP-uitvoering. ik heb nog even nagevraagd bij de PR-Manager van Suzuki of ze ook nog iets aan de vering/demping hadden veranderd maar dat bleek niet het geval. In de haakse bocht met verkeersdrempel kwam het binnenste achterwiel even los en op de hoogste verkeersdrempel voor de rotonde kwam de Suzuki Swift zelfs even met vier wielen helemaal los. Ik vond het ongelofelijk leuk om te doen alhoewel het filmen een stuk meer tijd in beslag neemt dan foto’s maken. ik ben dezelfde middag nog even foto’s gaan maken op het SBP met mijn zwager en die foto’s zijn erg mooi geworden vind ik. Precies zoals ik gehoopt had!
Regentest
Met extreme zomerbanden mag je natuurlijk geen wonderen verwachten op nat asfalt zoals bv. met de waanzinnige Yokohama C.drive ‘regenbanden’ onder de Toyota Urban Cruiser. Maar eigenlijk is het rijden in de regen met deze extreme regenbanden leuker dan met de Yokohama C.drive banden. Op weg naar Katwijk aan Zee probeerde ik onderweg af en toe wat uit en ik merkte dat deze banden ook in de regen helemaal niet zo slecht zijn voor een op papier extreme zomerband. Op het Space Business Park aanbeland zette ik het ESP uit en ging even lekker helemaal los en dat was ontzettend leuk bleek. Want wat gebeurde er steeds als ik het gas erop zette in een bocht? De Suzuki Swift gleed heel even kort met wat onderstuur opzij om vervolgens meteen weer recht te trekken en de ideale lijn te volgen en vervolgens – nadat de zwaar doorspinnende voorwielen weer grip kregen – als een soort van katapultgevoel naar voren afgeschoten te worden. Ongelofelijk leuk om te doen en nee dit gaat nooit vervelen en het grote voordeel is ook nog eens dat op nat asfalt de banden niets te lijden hebben. Uiteraard heb ik het ESP ook nog even aangezet om het verschil te voelen maar met het ESP aan was het een stuk minder leuk. Wel veilig dat dan weer wel. Ik kan niet anders dan concluderen dat ik een ongelofelijk leuke testweek achter de rug heb tot nu toe. Klein en licht waardoor de bescheiden power verrassen goed tot zijn recht komt.
Andere Bas
Vanaf nu zijn er dus twee Bassen, een oude en een jonge. Dinsdagmiddag ben ik bij de oudere Bas langs gereden die van de Autobeklederij dus om te vragen wat hij van deze Suzuki Swift MotoGP-uitvoering vindt. Ik weet dat Bas wel van een beetje extreme dingen houdt en ik kreeg gelijk want Bas liep goedkeurend om de auto heen. De felle kleuren en de fraaie OZ-velgen bevielen hem wel en ook het interieur kon zijn goedkeuring wegdragen. En ja als zelfs Bas tevreden is dan betekent dat zoveel als dat Suzuki echt serieus iets goed gedaan heeft. Mooi toch als al mijn bevindingen bevestigd worden door dé Bas. Misschien moet ik een schaal gaan instellen zoiets als een 8 op de schaal van Bas (10=het maximum). De volgende dag moest ik naar mijn nieuwe baan in Den Haag en dat doe ik op een speciaal daarvoor aangeschaft 125cc-motorfietsje dat 1:55 verbruikt. Met de auto is domweg geen optie in de spits. Dat merkte ik een dag later toen de Suzuki Swift terug moest naar de importeur in Vianen, maar ik daarvoor nog even naar Hoevelaken moest want tandartsafspraak… Ik vertrok om 07.50u van huis in de veronderstelling dat ik dan ruim op tijd in Hoevelaken – slechts 85,6 km verderop – zou zijn. Van de N11 naar de A12 begon het al bij de doseerstoplichten, daarna was het steeds weer filerijden-doorrijden-filerijden-doorrijden-filerijden-etc.
Dus aangekomen bij de A27/A28 dacht ik bekijk het ik rij wel over Doorn=87.8 km. Ik zag de aankomsttijd steeds meer oplopen en besloot toen onderweg maar even te bellen naar mijn privé tandarts dat ik het misschien niet zou gaan redden. Uiteindelijk arriveerde ik na extreem billenknijpen op de N224/N227 van Maarn naar Amersfoort precies om 09.29u bij de tandarts. Dit land is echt kapot man en staat elke ochtend weer aan alle kanten muurvast. Afgelopen week stond er op de dag na het weekend van zomertijd naar wintertijd zelfs even meer dan 1.000 km file in Nederland. Wat ben ik onwijs blij dat ik nu 2 motoren heb die samen maar 62,- euro aan wegenbelasting per 3 maanden kosten want mijn Renault Twizy kost 0,- euro wegenbelasting. Het aftanken in Hoevelaken leverde een verbruik van 1:17 op. Al met als heb ik deze week dus tussen de 1:15 en 1:20 verbruikt. Dat viel mij wat tegen maar ja 17-inch velgen met extreme en ook brede plakbanden verbruiken nou eenmaal meer benzine dan 15-inch velgen met Energy Saver-banden. N.B.: Het bij de technische specificaties vermelde verbruik en de spoorbreedtes voor en achter gelden voor de standaard Stijl-uitvoering met 16-inch wielen.
Specificaties |
||
Jaargang |
2017 | |
Carrosserie |
Hatchback | |
Transmissie |
Handgeschakeld | |
Aantal deuren |
5 deuren of meer | |
Brandstof |
Benzine | |
Type motor |
Otto | |
Aantal cilinders |
3 | |
Acceleratie (0-100/sec) |
10,6 seconden | |
Topsnelheid |
195km/u | |
Vermogen |
82(112)5.500 kW (pk)/rpm | |
Koppel |
170/2.000-3.500 nm/rpm | |
Cilinderinhoud |
1.0/998 liter | |
Kleppen per cilinder |
4 | |
Turbo |
Turbo + intercooler | |
Aandrijving |
Voorwielaandrijving | |
Remmen voor |
Geventileerde schijven | |
Remmen achter |
Schijven | |
Draaicirkel |
9,6 meter | |
Overig |
||
Type bekleding |
Stof | |
Velgen |
17-inch | |
Milieu en veiligheid |
||
Verbruik |
||
Bebouwde kom |
4,8 liter/100 km | |
Snelweg |
4,0 liter/100 km | |
Gemiddeld verbruik |
4,3 liter/100 km | |
C02 uitstoot |
97 gram/km | |
Energielabel |
B | |
Afmetingen |
||
Lengte |
3.840 mm | |
Breedte |
1.735 mm | |
Hoogte |
1.495 mm | |
Wielbasis |
2.450 mm | |
Spoorbreedte voor |
1.520 mm | |
Spoorbreedte achter |
1.525 mm | |
Massa leeg |
850 kg | |
Max. toelaatbare massa |
1.380 kg | |
Laadvermogen |
530 kg | |
Aanhanger geremd |
1.000 kg | |
Aanhanger ongeremd |
400 kg | |
inhoud bagageruimte |
265 liter | |
Bandenmaat |
205/45-R17 | |
Kosten aanschaf |
||
Kosten gebruik per maand |