Suzuki SX4 S-Cross Exclusive AllGrip stop-start 1.6 DDiS 2014 – autotest

 

Deze testauto werd ons aangeboden door BV Nimag



Suzi Quat(t)ro
Voordat ik met dit testverslag begin moet ik eerst even stoom afblazen. Soms word ik zo ontzettend boos om de ongelofelijke bullshit die ik in de online autobladen lees, en/of op De Nationale Autoshow van BNR Nieuwsradio hoor. De rechtuit-stabiliteit van deze Suzuki SX4 S-Cross zou volgens Autoweek.nl matig zijn, en wat denk je?, inderdaad prompt zijn er mensen die de Suzuki-importeur (=BV Nimag) hierover gaan bellen. Ik was werkelijk totaal verbijsterd toen ik deze onzin op Autoweek.nl las, de rechtuit-stabiliteit van de Suzuki SX4 S-Cross is uitstekend en helemaal niets mis mee. Maar ja als een of andere mislukte Libelle-journalist die na een herplaatsingstraject bij Autoweek aan de slag is gegaan dat vindt, dan zijn er ineens allemaal bezitters van een Suzuki SX4 S-Cross die daar ook last van denken (=100 procent inbeelding) te hebben. Autoweek schrijft het en dus is het waar! Ach, ach die Nederlandse autojournalisten toch, man, man wat een hersendood volkje is dat toch. Hoe onwaarschijnlijk hersendood ze zijn kan ik zelfs keihard bewijzen, dat is namelijk nog het allerleukste van alles. De week voor de Suzuki SX4 S-Cross had ik namelijk een Opel Insignia OPC 2.8 V6 Turbo 4×4 AT-6 Sedan getest met 325 Pk. Een auto die ik echter 4 dagen stil heb laten staan omdat ik het zonde vond om er ook nog maar 1 druppel benzine aan te verspillen. Direct na het ophalen voelde ik namelijk meteen dat er iets niet klopte, zelfs rechtuit rijdend zonder stevig gas te geven – want koude motor – voelde ik dat deze op papier heftige Opel never ever an-me-nooit-niet 325 Pk onder de motorkap heeft.

Vrijdag 23 mei (de dag dat ik ‘m terug moest brengen naar de importeur) heb ik bij Rica Engineering in Wateringen een vermogensmeting van de Opel Insignia OPC 2.8 V6 Turbo 4×4 AT-6 laten doen. Roel Jr twijfelde nog na een rondje rijden over het industrieterrein, maar ik zei vlak voor de vermogensmeting tegen hem: “Als deze auto 325 Pk heeft dan eet ik mijn motorlaarzen op!” En ik had inderdaad gelijk want het vermogen bleek slechts 255,7 Pk en een beetje te zijn, oftewel er miste maar liefst 21,3 procent (=69,3/325×100) van het vermogen. En inderdaad had helemaal niemand voor mij dit gemerkt, tja ben je dan volledig hersendood of wat? In de week na de Suzuki SX4 S-Cross gebeurde er weer iets vergelijkbaars, op De Nationale Autoshow van BNR Nieuwsradio was te horen dat mijn Renault Twizy een levensgevaarlijk elektrieken autootje is, wat zeg ik een 100 procent dodelijk vehikel zou zijn. Volgens mij is motorrijden toch echt vele malen gevaarlijker dan in een superschone leuke Renault Twizy rijden. Maar ja als wereldkampioen-elektrische-auto-hater Carlo Brantsen het zegt dan is het waar. En wat denk je, jep ze worden bij de Renault-importeur helemaal plat gebeld over deze potentieel zeer dodelijke Renault Twizy. Hou toch op schei uit zeg met het verkondigen van al die onzin! Ga lekker met pensioen beste Carlo Brantsen we leven niet meer in de preshistorie van het autotijdperk, dit is 2014 en de elektrische auto is echt een blijvertje en ga eens motorrijden da’s pas echt gevaarlijk man! Hè dat lucht even op.

AltijdGrip
Ik was blij dat ik een handgeschakelde versie – de Suzuki SX4 S-Cross 1.6 DDiS Exclusive AllGrip stop/start om precies te zijn – mee zou krijgen dat vind ik uiteindelijk toch leuker dan een automaat. De auto stond al voor me klaar bij de ingang zoals ik gewend ben van Suzuki, mét een rolletje mentos en een flesje water zoals ik ook altijd van ze gewend ben. Na het in- en afstellen van de bestuurdersstoel, spiegels en stuur kon ik op de startknop drukken. Ik vloog werkelijk vooruit, want de koppeling komt nogal snel op en grijpt meteen aan. Mijn vakantie was die dag begonnen en dus had ik alle tijd van de wereld om naar huis te rijden. Deze 1.6-liter diesel heeft een 6-versnellingsbak en schakelt soepel en nauwkeurig, meteen een pluspunt voor de Soes dus. Bij de Shell-pomp sloeg ik linksaf richting de A2, waar ik rustig rijdend koers zette richting Leiden. Wachtend voor het stoplicht naar de A2 heb ik snel even mijn iPod Touch aangesloten, want DJ Gieltje Debieltje op 3FM kan ik na zijn wereldrecord (bleek achteraf in het bezit van een Belg te zijn, waha!) niet meer aanhoren. Ik keek even rustig rond en zag de AllGrip-draaiknop op de midden console zitten. AUTO/MUD-SNOW/SPORT/LOCK* zijn de vier standen die de bestuurder tot zijn beschikking heeft.

Met de cruise control op 100 km/u reed ik richting de A12, ondertussen me nog ergerend aan het slechte invoegen van de Volvo naast mij. Bij de fly-over van de A2->A12 aangekomen besloot ik de AllGrip-draaiknop naar de stand “SPORT” te draaien. Het 1.6-liter dieselblok voelde daarna duidelijk krachtiger aan, en trok nu ineens wel – zonder te hoeven terugschakelen – krachtig door toen ik het gaspedaal intrapte. De vering/demping zit ergens tussen comfortabel en sportief in en dat lijkt me ook niet meer dan logisch gezien het type auto. Op het hoogste punt reed ik bijna 150 km/u en pas in het dalende gedeelte van de fly-over voelde ik carrosserie lichtjes op het onderstel dansen na een verzakking. Allemaal ruimschoots binnen de veilige normen, en gezien het feit dat ik een dikke Mercedes achteruit zag rijden in mijn spiegels gewoon meer dan uitstekend. Op de A12 bedacht ik me dat ik de afslag bij De Meern al een behoorlijke tijd niet meer had genomen, en aangezien ik vakantie had en dus alle tijd van de wereld heb ik de A12 daar verlaten. Het laatste stuk van de afslag naar rechts-links is er eentje om in te lijsten zo mooi. Helaas reed er iemand voor mij maar desondanks was het niet heftig maar wel leuk. Linksaf de ringweg op richting Harmelen had ik mazzel en kon ik lekker vol de rechterbocht in- en uitaccelereren. Daar voelde ik duidelijk de vierwielaandrijving in werking treden, maar geen centje pijn ondanks het overhellen.
*LOCK – Alle wielen worden continu aangedreven voor optimale grip op (zeer) moeilijk begaanbare wegen, of als de auto vastzit in zand, modder of sneeuw. Als er harder dan 60 km/u gereden wordt in de Lock-stand, schakelt het systeem automatisch naar Snow.

Funauto
Rustig langs het water van de Oude Rijn rijdend genoot ik van het mooie weer, het is toch heerlijk als je vakantie zo begint. Tegenwoordig is de route langs de Oude Rijn vrijwel uitsluitend 60 km/u, ik kan daar wel mee leven eerlijk gezegd. Het is vanuit het oogpunt van zelfbescherming beter voor driekwart van de automobilisten, en bovendien kun je met deze lagere snelheid veel meer genieten van de fraaie omgeving. Na een relaxte rit werd het bij Bodegraven dan eindelijk leuk, hier liggen namelijk een aantal mooie rotondes. Het was bovendien nog leuker dan anders vanwege een irritant bumperklevend mannetje, eens kijken hoe lang hij nog aan mijn bumper kon blijven hangen. De eerste rotonde ging heerlijk dankzij de AllGrip-aandrijving, een snel rotonderondje draaien is dan ook een eitje met deze auto. Bye-bye bumperklever! Maar niet voor lang want deze bumperklever bleek nogal hardleers te zijn. De volgende lange ovale rotonde is de leukste in de rij, dat komt omdat je een behoorlijk stuk half over het asfalt en half op de rotonderand kunt blijven rijden. Eraf is nog leuker omdat je dan direct na de landing hard naar rechts moet sturen, met een gewone auto is dat lastiger dan deze Crossover. En weer was het bye-bye bumperklever tot aan de volgende rotonde, maar daarna heb ik ’m niet meer terug gezien. Tot nu toe bevalt deze Suzuki SX4 S-Cross 1.6 DDiS Exclusive AllGrip stop/start me uitstekend, het vorige model was ook niet verkeerd maar deze auto is duidelijk beter in balans.

Eenmaal op de N11 bedacht ik me plotseling dat ik helemaal was vergeten dat deze afgesloten was in de richting Leiden. Ik moest er dus af voor het aquaduct bij Alphen a/d Rijn, en dat voind ik helemaal niet erg want dat is een hele mooie slingerende afrit met redelijke scherpe bochten erin. Die eerste bocht vergiste ik me met de Gilera Fuoco 500 i.e. LT ook al behoorlijk in, maar dit keer ging het beter maar dat was vooral te danken aan het AllGrip-systeem. Daarna volgden nog een paar mooie bochten en toen moest ik besluiten wat te doen. Over Alphen a/d Rijn en/of Koudekerk a/d Rijn binnendoor terug of over Woubrugge. Het werd Woubrugge want dit route heeft weinig stoplichten en rijd lekker door… dat hoopte ik althans. En inderdaad reed het verkeer lekker door, en op de eerste rotonde kon ik heerlijk over de rotonderand heen vliegen. Het onderstel bleef werkelijk zo mooi rustig en dat nota bene met een torsie-as achter. Helaas stond de brug in Woubrugge open, maar gelukkig ging-ie dit keer wel dicht (deze brug stond kort geleden nog soms urenlang open en omrijden is behoorlijk ver om). Op naar het rotondecircus bij Leiderdorp, want daar zou ik door mijn vakantie de hele week niet komen.

Motorhoes
Eenmaal thuis zag ik op het weerbericht dat het vanaf zondag zou kunnen gaan regenen, en ik was vrijdag helemaal vergeten de motorhoes mee te nemen en over mijn motor te doen. Ik ben zaterdagochtend dus toch nog maar even op en neer gereden naar Vianen om de motorhoes – dan wel regenhoes – over mijn motor te doen. Ik besloot er een sloom ritje van te maken en gewoon heerlijk te gaan genieten van het mooie zonnige weer. Eens kijken of ik net als Autoweek een manco in de besturing zou kunnen ontdekken, want volgens een redacteur van Autoweek moet je steeds bijsturen op een recht stuk autosnelweg. In tegenstelling tot Autoweek kon ik geen enkele afwijking in de heerlijk lichte besturing van deze Suzuki SX4 S-Cross ontdekken hoe ik ook mijn best deed. Maar ja ik ben dan ook geen slaafse VAG-aanbidder maar schrijf gewoon op wat ik vind, wie betaalt die bepaalt is door het internet allang achterhaald. Autojournalisten die glashard liegen in hun testverslagen en bepaalde automerken voortrekken zijn zo ongelofelijk kansloos. En zo reed ik heerlijk rustig over de A12 richting Vianen, totdat ik plotseling zag dat de toerit naar de A2 afgesloten was. Later las ik dat dit kwam door een geknapte waterbuis onder het asfalt, daardoor was er veel zand weggespoeld en was er kans op een groot gat in het wegdel. De borden gaven aan dat ik moest omrijden via Houten, maar daar had ik dus totaal geen zin in! Aangezien iedereen dat moest was het daar vast druk, en dus koos ik ervoor om op het allerlaatste moment de A12 te verlaten bij De Meern. Binnendoor kon ik namelijk over mooie boerenlandweggetjes naar Nieuwegein rijden, en daar alsnog de A2 oprijden.

Het was een behoorlijk tijdje geleden dat ik deze afslag heb genomen, en nog veel langer geleden dat ik onder de A2 door naar Nieuwegein ben gereden. Vroeger waren die boerenlandweggetjes mooier dan tegenwoordig, de drempelfetisj van sommige wethouders is werkelijk stuitend. Natuurlijk heeft deze Suzuki SX4 S-Cross totaal geen problemen met verkeersdrempels, ik vloog er zonder problemen overheen maar soms mag het ook wel wat minder. In Nieuwegein aangekomen was het even wat zoeken hier en daar vanwege wegwerkzaamheden, maar reed ik uiteindelijk dankzij de NavSat snel naar de A2. Daar kwam ik voor het stoplicht naast een dikke Audi A5 te staan, en Audi’s en stoplichtsprintjes zijn altijd een leuke combi. Ik draaide de AllGrip-knop naar de stand “SPORT” en lette gespannen op het nog rode stoplicht. Bij groen gaf ik plankgas en daarmee verraste ik de Audi-bestuurder overduidelijk. Blijkbaar had hij totaal niet verwacht dat deze Japanse Crossover ook maar enigszins in staat zou zijn om zijn dikke Deutsche Über Audi partij te geven. Ik schakelde razend snel over naar de 2de versnelling, en naar de 3de versnelling en nog steeds reed ik naast de Audi A5. Pas toen het van 2 naar 1 baan ging lukte het de Audi-bestuurder om nog net voor mij langs te schieten, waarna hij heel erg boos op zijn rem trapte om mij duidelijk te maken dat….. Ja wat eigenlijk? Nou ja ik kon in ieder geval meteen een remmentest doen, remmen zijn goed bevonden. Goede doseerbaarheid, goede vertraging kortom gewoon goed. Daarna heb ik de motorhoes over mijn motor gedaan en ben heerlijk relaxt naar huis gereden.

Mislukte zuinigheidsrit
Na een ochtend in bed doorgebracht te hebben vanwege misselijkheid besloot ik het er ’s middags toch maar op te wagen. Tijdens het fotograferen van de banden (merk/type/maat) zag ik het woord “eco” staan dus dat betekende een zuinigheidsrit. Het was me overigens al opgevallen dat de naald van de brandstofmeter erg langzaam terugliep. Toen ik in de brochure keek schrok ik wel een beetje, daar stond namelijk een laagste verbruik vermeld van 1:25,64. Zou ik dat kunnen halen? Eén ding was ik in ieder geval tevreden over en dat is de kracht en de stilte (binnenin althans) van deze 1.6-liter dieselmotor. Op naar Katwijk aan Zee waar de eerste tankbeurt meteen al een hele mooie waarde van ruim 1:20 opleverde. Eenmaal op de N206 realiseerde ik me dat het etenstijd was én dat het ook heel mooi weer geweest was vandaag. Dat zou betekenen dat de enige twee uitvalswegen in Zandvoort heel erg druk zouden zijn. En inderdaad kon ik maar ternauwernood tussen twee langzaam rijdende auto’s door zonder te remmen de Zandvoorterweg oprijden. Daarna wist ik al dat deze zuinigheidsrit zou mislukken want 0 keer remmen was uitgesloten met dit soort lange files. Het bleef overigens nog lang goed gaan, want ik hoefde pas op de Zeeweg voor het eerst te remmen. Ik besloot niet halverwege de Zeeweg om te draaien maar door te rijden tot aan de rotonde bij Overveen. Daar wilde ik dan rechtsaf slaan in plaats van omdraaien dezelfde weg terug zoals altijd. Deze weg is één van de mooiste en meest on-Hollandse wegen van Zuid-Holland. Of eigenlijk moet ik zeggen wegen want ik reed van de Brouwerskolkweg de Duinlustweg op, de Zijweg, de Bovenweg en zo weer terug naar de N206 richting Vogelenzang. Als je deze weg nog nooit gereden heb moet je ‘m absoluut een keer rijden als je in de buurt bent. Omdat het toch best lekker bleef gaan besloot ik er toch maar een soort van zuinigheidsrit van te maken. Het zou dan in ieder geval hopelijk een (mooi?) verbruikscijfer opleveren. Na aankomst in Katwijk aan Zee bleek het verbruik veel beter dan ik gedacht had, een hele nette 1:28,75 dus daar was ik blij mee. Ik heb het hier dus maar bij gelaten, want om nou nog een échte (=0 keer remmen) zuinigheidsrit te gaan maken na zo’n mooi verbruikscijfer. Missie geslaagd dus ondanks de extreme drukte in Zandvoort. Nog even terugkomend op de stilte binnenin, want met het raampje open klinkt de 1.6-liter diesel na een koude start als een oud bestelbusje. Eenmaal warm klinkt deze fantastisch zuinige diesel overigens een stuk stiller.

Braaf!
Ik las laatst weer eens een aantal testverslagen met van die ongelofelijk oubollige taal erin zoals: “De paarden staan te trappelen – de ankers worden uit gegooid – de auto trakteert je op – braaf tegen de baas – etc.” Ik kan daar altijd wel om glimlachen vooral omdat ik op een aantal forums wordt beschuldigd van het bezigen van MSN-taal. Er is zelfs een malloot die allemaal uitspraken van verschillende door mij geteste auto’s op een rijtje heeft gezet. Het zal je leven maar zijn om je daarmee bezig te houden. De volgende dag moest ik wat afval naar de milieustraat brengen, en dan is het wel zo lekker dat deze Suzuki SX4 S-Cross AllGrip een grote bagageruimte heeft. Met de achterbank naar voren geklapt wordt die bagageruimte nog groter, en past er dus makkelijk een tafelblad in en de rest van het afval. Na het ritje naar de milieustraat ben ik snel even gaan zwemmen, en meteen daarna naar de nieuwe eGym op het fitnesscentrum. En daarna was het tijd om de trappelende dieselpaarden zonder enige vorm van beveiliging op het asfalt los te laten in een verlaten Space Business Park. Voor de rotonde heb ik het ESP uitgezet maar ik moest het nog even rustig aandoen want er reed iemand voor mij. Daarna ging het na het rechtsaf slaan meteen helemaal los in de flauwe bocht naar links, en het eerste rondje reed ik uiteraard in de stand “Auto”. Linksaf de vrachtwagenparkeerplaats op gaf ik stevig gas, maar door de vierwielaandrijving leek het wel alsof ik als een fossiel aan het rijden was. Ik keek snel nog even op de tellerpartij, maar het ESP-lampje brandde toch echt en het ESP stond dus gewoon uit.

De vrachtwagenparkeerplaast verlatend gooide ik er daarom nog maar eens een schepje bovenop. Met piepende banden kwam ik de bocht om gezeild, dat lijkt er meer op ja toch niet dan. En meteen daarna stuurde ik hard naar links en weer gleed ik met piepende de bocht door. Ik vloog met een behoorlijk hoge snelheid over de twee asfalten verkeersdrempels heen, en juist daar verraste de Suzuki SX4 S-Cross AllGrip me toch eerlijk gezegd wel. De vering/demping is toch net dat stuk beter dan de gemiddelde vering/demping in deze prijsklasse. Daarna vloog ik met een behoorlijke hoge snelheid door de rechterbocht richting de ESTEC. Nu raakte de Suzuki SX4 S-Cross AllGrip zowaar zelfs wat uit balans, maar oh wat liet de auto zich daarna kinderlijk eenvoudig corrigeren. Deze Suzuki SX4 S-Cross 1.6 DDiS Exclusive AllGrip stop/start at werkelijk uit mijn hand, hoe gek ik ook deed en smeet de Suzuki bleef netjes op de ingezette lijn. Zelfs toen ik met een voor mijn gevoel net iets te hoge snelheid over de laatste hoge asfalten verkeersdrempel heen vloog bleef alles goed gaan. De landing was behoorlijk hard maar dat deerde de Suzuki SX4 S-Cross AllGrip niet, en ik vloog plankgas in de tweede versnelling de rotonde af. Dus nog maar een rondje in de stand “SPORT”, eens kijken of dat wat meer vuurwerk zou opleveren. Noop niets van dat alles, ik gleed nog iets heftiger over de vrachtwagenparkeerplaats, vloog daarna met nog iets harder piepende banden door de bocht maar het deed de Suzuki SX4 S-Cross AllGrip weinig. Poeh dat had ik niet verwacht van een auto in deze prijsklasse.

Heel, heel, heel errug nat!
Ik hoefde geen regendansje te maken, en nee ik heb ook geen regengebedje gedaan het kwam spontaan met bakken uit de hemel. Mijn plan voor deze dinsdag was om op bezoek te gaan bij iemand, en daarna een taart bij Rica Engineering te brengen als dank voor de vermogensmeting van de Opel Insignia OPC. De route liep dit keer voor de verandering weer eens via Zoetermeer, eentje die ik al een tijd niet meer gereden had. Meteen na vertrek heb ik het ESP uitgezet, want er is werkelijk niets leukers dan in de regen rijden met het ESP uit. En het is nog veel leuker om in de regen te rijden met een vierwielaangedreven auto. Vlak na vertrek heb ik al wat extra gas gegeven in de bochten om te kijken hoe de Suzuki SX4 S-Cross AllGrip daarop zou reageren. De 17-inch Continental ContiEcoContact 5 banden bleken een verrassend goede grip te hebben in de regen. Samen met de uitstekende functionerende vierwielaandrijving zorgt dat voor een uitstekende en dus vooral ook veilige wegligging. De rit naar Zoetermeer was rechtuit en dus nogal saai, zeker in de stromende regen. Pas toen ik Zoetermeer binnen reed werd het leuk, de eerste rotonde met een rotonderand van kinderkopjes ging lekker strak. Daarna was het met 50 km/u richting de rondweg en via de N209 Zoetermeer weer uit. Op de rondweg rijdend hoopte ik dat ik groen zou hebben als ik de N209 op zou draaien. Dat is een werkelijk fenomenaal mooie rechterbocht met bij wijze van spreken een voetbalveld aan asfalt voor je neus. Net toen ik dacht “Shit dat wordt rood!” sprong het stoplicht op groen en kon ik plankgas (ESP uit en in de stand “SPORT”) de bocht door. Toen pas merkte ik écht hoe ongelofelijk goed de wegligging is van deze Suzuki SX4 S-Cross AllGrip.

Over de A12 heen reed ik relaxt met 50 km/u richting Bleiswijk over een immense plak asfalt, als ze hier gaan staan laseren is het 99,99999 procent raak. Het is bijna onmogelijk om hier 50 km/u te rijden, hoe achterlijk moet je zijn om ambtenaar te worden??? Een kilometer of wat na Bleiswijk verliet ik de N209 op weg naar een interessante man van wie ik de week ervoor zijn visitekaartje had gekregen. Op de plek waar ik de N209 verliet moest ik via een mooie doordraaier naar rechts afslaan die meteen daarna weer ongelofelijk afknijpt. Ik moest dus vol op het gas in de tweede versnelling proberen heel mooi door beide bochten heen te knallen. De kunst is dan om het gas erop te houden en ik was benieuwd of dat zou lukken. Maar ook deze lastige bochtencombinatie bleek een eitje voor de Suzuki SX4 S-Cross AllGrip te zijn. Zelfs in de stromende regen is de wegligging met het ESP uit belachelijk goed, ik ging me daarna zelfs hardop afvragen waarom er ESP op deze auto zit. Toen ik dat dacht wist ik niet dat dit een ‘hot issue’ is in de wereld van autofabrikanten, maar wat ik daarna te horen kreeg viel mijn mond letterlijk van open.

Taart brengen
Na mijn bezoek aan de man van het visitekaartje (waar ik misschien nog een keer op terugkom) ben ik weer in de auto gesprongen richting Wateringen. Ik wilde even een taart langs brengen bij Rica Engineering voor de vermogensmeting van de Opel Insignia OPC 2.8 V6 Turbo 4×4 AT-6 Sedan. In tegenstelling tot wat ik verwacht had stuurde de NavSat me niet over de A13/A4 – 27,1 km maar over de A12/A4 – 29,6 km. Maakt niets uit is ook een leuke route met mooie snelwegbochten, die nu nog spannender zijn door de regen. De fly-over van de A12 naar de A4 was de eerste spannende snelwegbocht, waar iedereen netjes 100 km/u of langzamer reed zette ik het gas er juist op. Het regende op dat moment behoorlijk hard maar het onderstel van de Suzuki SX4 S-Cross AllGrip bleef perfect op de ingezette lijn. Alle auto’s die ik inhaalde leken wel stil te staan, zo goed is de wegligging van deze auto in de stromende regen. Eenmaal bij Wateringen ben ik bij de afslag even lekker hard door de mooie afritbocht geknald. Daarna ben ik op zoek gegaan naar een bakker om een taart te kopen en dat viel nog niet mee. Na een rondje te hebben gereden ben ik aan de andere kant van Wateringen de snelweg maar weer opgereden, terug naar waar ik de snelweg eerder had verlaten. Deze oprit is een hele mooie lange flauwe bocht en dus heb ik in de stand “SPORT” met het ESP uit het gas er vol opgezet. Dit was verreweg de leukste, lekkerste en mooiste actie van de week vanwege wat er toen gebeurde. In de bocht voelde ik het onderstel met zo’n 100 km/u heel lichtjes perfect over vier wielen opzij glijden, door met het gas te spelen kon ik het glijden perfect controleren. Een auto die dit zo ongelofelijk mooi doet is niet zomaar een auto, hier is duidelijk veel aandacht aan besteed net als de vering/demping en dat klopt ook.

Het voormalige i-AWD is grondig herzien en heet nu AllGrip en werkt nauwer samen met het ESP. In dat opzicht zal het jullie verbazen dat ik schrijf dat deze auto lekkerder rijdt met het ESP uit. Maar zelfs als het ESP uit staat dan staat het nooit 100 procent uit. Het AllGrip-systeem is gebaseerd op de bekende Haldex-koppeling. Ik heb nog even op het internet gezocht naar goede technische informatie hierover, maar sinds Haldex is overgenomen door het Amerikaanse BorgWarner is dat ronduit beroerd. Bovendien werkt de website van BorgWarner niet naar behoren. Wat dat betreft moet ik de Zweden nageven dat zij dat veel beter deden dan de Amerikanen nu doen. Op weg naar Wateringen moest ik uiteraard opnieuw de NavSat instellen, en dat instellen werkt nou niet bepaald intuïtief. Kijk maar naar naar de laatste foto, 1 Touch: “Mijn route” 2 Touch: “Route maken” 3 Touch: “+” 4 Touch: “Adres Zoeken” En dat vind ik nou eerlijk gezegd geen logische intuïtieve volgorde om zonder instructieboekje te ontdekken. Ik probeer altijd eerst alles uit zonder instructieboekje. Zo heb ik me ook helemaal gek gezocht naar het vinkje om de extreem irritante flitspaalwaarschuwing uit te zetten. Na het brengen van de taart bij Rica Engineering ben ik grappig genoeg in de stromende regen even heerlijk gaan zwemmen in het buitenzwembad. Na het zwemmen heb ik de brandstoftank vol gegooid waarna ik uitkwam op een hele nette 1:19,4.

Suzuki saves the Rhino
Dit stond op een sticker achterop de Suzuki SX4 S-Cross maar om heel eerlijk te zijn is deze auto eigenlijk ook een soort Rhino. In de NCAP crashtest scoort deze Suzuki SX4 S-Cross namelijk ongekend goed, boven gemiddeld stond er letterlijk. Dat mag je toch wel uitermate verrassend noemen, want wees nou eerlijk in deze prijsklasse zou je dat niet verwachten. 4 sterren oké maar 5 sterren is toch wel erg goed zeker gezien de nieuwe testmethode. In de nieuwe testmethode wordt namelijk nog maar één totaalcijfer gegeven voor: volwassenen bescherming – kindveiligheid – voetgangers bescherming – veiligheidshulp. De hoge 5-sterrenscore is vooral te danken aan Suzuki’s TECT oftewel Total Effective Control Technology. Je kunt TECT het beste omschrijven als een technologie die zorgt voor een lichte en impactabsorberende carrosserie. Om dit te bereiken wordt er gebruik gemaakt van zogenaamd ‘high-tensile steel’ oftewel staal met een hoge treksterkte. Dat dit niet alleen goed is voor de veiligheid van voetgangers en de inzittenden maar ook voor de balans, wegligging is uiteraard mooi meegenomen. Ik kan namelijk niet anders zeggen dan dat ik zéér verrast ben door de werkelijk uitmuntende wegligging van deze auto. Ik had absoluut niet verwacht dat deze auto die er niet spectaculair uitziet, en bovendien ook nog eens netjes geprijsd is zoveel waar voor zijn geld biedt.

Wat betreft de aankleding, dus dashboard/audio/bekleding stoelen etc. is Suzuki altijd wat eenvoudig. Dat zou in dit geval voor mij totaal geen reden zijn om deze fijne zéér betaalbare Crossover niet te kopen. Koop desnoods de goedkoopste versie en laat de stolen bij een autobklederij met je lievelingsstof in de juiste kleur bekleden, laat geluidsinstallatie van een premium audiomerk installeren en geloof me dat je nog steeds goedkoop uit bent maar dat je een veel blijer mens bent in jou eigen auto. Ik snap niet dat niet meer mensen dit doen, want aankleden na aankoop is ook nog eens veel goedkoper. Op de stoelen heb ik overigens geen kritiek want ze zitten prima, en de zitruimte achter is ook ruim voldoende. Verder verraste de kofferbak mij in positieve zin want er paste ruim meer in dan ik op het oog gedacht had. Samsonite kofferset: met hoedenplank: 2×70-liter + 2×50-liter + 2×13-liter en zonder hoedenplank: 2×70-liter + 2×50-liter + 3×33-liter + 3×13-liter. Met de opmerking dat ik maar één 13-liter beautycase heb dus die andere twee moet je bijdenken. Oh ja en Suzi Quatro is een Engelse zangeres uit de periode van de Glam Rock ook wel Glitterrock genoemd. Zoek op YouTube maar eens op Suzi Quatro – Can the Can.

Nog even dit
Als ik tijdens het testen al eens iets tegenkom dat ongewoon is, zoals bijvoorbeeld een niet zo goede rechtuit-stabiliteit dan doe ik altijd aan hoor-wederhoor. En als blijkt dat er geen technisch mankement aan ten grondslag ligt dan vraag ik altijd of ik nog een ander exemplaar mag testen. Zo kan ik uitsluiten dat het exemplarisch is, want dat zou namelijk zomaar kunnen.

Specificaties

Jaargang

2014

Carrosserie

Crossover

Transmissie

Handgeschakeld

Aantal deuren

5 deuren of meer

Brandstof

Diesel

Type motor

Diesel

Aantal cilinders

4

Acceleratie (0-100/sec)

13,0 seconden

Topsnelheid

175km/u

Vermogen

88(120)/3.750 kW (pk)/rpm

Koppel

320/1.750 nm/rpm

Cilinderinhoud

1.6/1.598 liter

Kleppen per cilinder

4

Turbo

Turbo

Aandrijving

All-Wheel-Drive

Remmen voor

Geventileerde schijven

Remmen achter

Schijven

Draaicirkel

10,6 meter

Overig

Type bekleding

Stof

Velgen

17-inch

Milieu en veiligheid

Verbruik

 

Bebouwde kom

5,2 liter/100 km

Snelweg

3,9 liter/100 km

Gemiddeld verbruik

4,4 liter/100 km

C02 uitstoot

114 gram/km

Energielabel

D

Afmetingen

Lengte

4.300 mm

Breedte

1.765 mm

Hoogte

1.585 mm

Wielbasis

2.600 mm

Spoorbreedte voor

1.535 mm

Spoorbreedte achter

1.505 mm

Massa leeg

1.280 kg

Max. toelaatbare massa

1.870 kg

Aanhanger geremd

1.500 kg

Aanhanger ongeremd

600 kg

inhoud bagageruimte

430 liter

Bandenmaat

205/50-R17

Kosten aanschaf

Kosten gebruik per maand