Isuzu D-Max LS 1.9 4WD AT 2018 – autotest

 

Deze testauto werd ons aangeboden door Isuzu Benelux



Doe mij die maar!

Samenvatting
Pick-ups zijn rare auto’s en om heel eerlijk te zijn heb ik niets met dit soort auto’s, nee grapje ik heb er inderdaad niets mee maar dan bedoel ik die achterlijk grote Amerikaanse pick-up trucks. Die overdreven grote pick-up trucks maken ‘m alleen maar ronduit spuuglelijk. Een pick-up (ik laat dat truck maar weg) moet ingetogen mooi zijn precies zoals deze Isuzu D-Max die is groot – ruim 5 meter lang en 1,80 meter hoog – maar niet té groot. Ik was dan ook meteen helemaal weg van deze Isuzu D-Max DC 4WD LS AT zoals tie voluit heet. Wat ik me overigens nooit eerder heb afgevraagd is wie de uitvinder van de pick-up truck is en dus ben ik maar eens gaan zoeken op het internet. Ik kwam toe uit bij de firma Galion Allsteel Body Company die in 1913 een ‘hauling box’ op een licht gemodificeerde Ford Model T chassis hebben gebouwd. Pas in 1925 kwam Ford met een eerste serieproductie van de Ford Model T pick-up. Het rijden in de Isuzu pick-up is fantastisch alhoewel ik liever een handgeschakelde bak heb dan een automaat maar voor een keer vind ik het niet zo erg. Een echte pick-up heeft bladveren dus zo ook deze Isuzu D-Max, zeker als je serieus zware vracht vervoerd (=maximum laadcapaciteit) is dat heerlijk en te verkiezen boven schokbrekers. Onderweg had ik opvallend veel bekijks meer zelfs nog dan in een snelle sportauto. Het zal jullie niet verbazen dat de meeste kijkers allemaal mannen in meest werkbusjes waren. Blijkbaar jaloers dat ze van de baas in een wit busje moeten rijden in plaats van een fraaie pick-up zoals ik (ik ben eigen baas overigens, ha, ha). Je zou verwachten dat ik in deze grote auto minder kilometers zou maken dan een kleinere testauto, maar net als de SsangYong Rexton blijkt ook deze grote 4WD een ontzettend fijne auto te zijn waar je elke keer weer instapt gewoon omdat-ie zo ontzettend leuk is. Uiteraard heb ik een rondje Space Business Park gedaan – in de 2WD en 4WD stand – al was het alleen maar vanwege die ene hele hoge verkeersdrempel. Wat mij het meest verbaasde is dat deze Isuzu D-Max zich zo makkelijk laat sturen, dat had ik totaal niet verwacht van zo’n meer dan 5 meter lange auto. En wat ik ook verrassend vond zijn de extreem stille 18-inch Toyo terreinbanden die bovendien ook nog eens goed presteren in het zand. Raar maar waar ik ben dit keer kort van stof.

Plus: 5 jaar of 200.000 km garantie – Gewoon een hele fijne auto = Hebbeding
Min: Iedereen is bang voor mij

Testverslag
Nadat ik vorig jaar een erg leuke dag had beleefd met de Isuzu D-Max 4WD op een testlocatie in het oosten van Nederland leek het mij een goed idee om deze auto eens uitgebreid te testen. Een pick-up met 4WD en zowel hoge als lage gearing dat is altijd leuk. De Double Cab-versie die ik meekreeg was net even iets luxer uitgerust, die luxe bestond onder andere uit een Bull Bar, verstralers op het dak en grote fraaie 18-inch velgen met dikke terreinbanden. De grap van die grotere wielen + banden is dat de snelheidsmeter nu spot-on is dus 100 km/u is ook echt exact 100 km/u. Met een 10 procent hogere snelheid een snelheidscamera of traject-controle passeren kun je met deze auto dus maar beter niet doen! Het ophalen was een apart verhaal want ik moest de auto ophalen bij een Autoschadebedrijf in Uithoorn maar ik moest die ochtend ook nog de Nissan Leaf terugbrengen. Dus met de Nissan Leaf naar mijn garage -> op mijn 600cc motor gestapt -> Isuzu D-Max ophalen in Uithoorn -> in Isuzu D-Max gestapt -> geparkeerde Nissan Leaf bij mijn garage -> Nissan Leaf terugbrengen naar A’dam -> op mijn 125cc mini-motor naar huis -> op de fiets gestapt -> bij mijn garage geparkeerde Isuzu D-Max ophalen. De rit naar huis vanuit Uithoorn ging uiteraard via de 1.000-drempelweg want met een 4WD pick-up is dat een absolute must. Bij Schiphol-Rijk aangekomen sloeg ik linksaf-rechtsaf richting Rijsenhout. De 6-traps automaat schakelt lekker en als ik even snel door wilde trekken hoefde ik het gaspedaal niet eens op de bodem te trappen maar slechts iets dieper in te trappen. Dieper intrappen = 1 versnelling lager en een kickdown = 2 versnellingen lager (indien mogelijk uiteraard). Op de grote kinderkopjes-rotonde reed ik nog bijna bij een blinde vrouw in een Skoda doormidden, ze reed gewoon doodleuk de rotonde op terwijl dat allang niet meer kon. Het lijkt wel alsof door het constant op hun smartphone zitten staren mensen gewoon totaal niet meer registreren wat er om hen heen gebeurt. De eerste haakse rechterbocht ging lekker, de besturing en wegligging zijn uitstekend voor een pick-up van ruim 1.900 kilogram. De aandrijving stond op dat moment in de 2WD-stand oftewel voorwielaandrijving maar desondanks stuurde de Isuzu D-Max mooi en verrassend strak door de haakse rechterbocht heen. De grip van de 18-inch Toyo A/T Plus Open Country M+S is daar mede verantwoordelijk voor. Zeer verrassend want normaal gesproken hebben dergelijke terreinbanden helemaal niet zo’n goede grip.

Daarna draaide ik een paar honderd meter verderop linksaf de 1.000-drempelweg op. De verkeersdrempels zijn een eitje voor de Isuzu D-Max 4WD want hoe hard ik er ook overheen rij of hoe hoog de verkeersdrempels ook zijn (twee verkeersdrempels zijn wat hoger en steiler) het maakt allemaal niets uit. Over de vering/demping kan ik dan ook heel kort zijn want aan de achterkant heeft deze Isuzu D-Max bladveren precies zoals het hoort bij een echte terreinauto. Gewone schokbrekers of luchtvering is allemaal leuk en aardig maar dat kan allemaal stuk en een bladveer is 100 procent terreinproof. Aardig feitje over bladvering is dat de Corvette C5 en Z06 composiet bladveren hebben want superlicht en superstijf. Grappigste auto ooit met bladveren vind ik nog steeds de eerste generatie Fiat Panda de perfecte boodschappenauto voor alcoholisten want er passen zonder achterbank voor een maand bierkratten in zonder dat de achterkant door zijn hoeven zakt. Bij Leimuiden aangekomen besloot ik richting de A4/A44 te rijden dan was ik precies op tijd bij de garage om de Nissan Leaf op tijd terug naar importeur te rijden. Direct na de bocht rechtsaf bij de Leimuiderbrug ligt een ongelofelijke plak asfalt, een uitstekende mogelijkheid dus om de Isuzu D-Max 4WD plankgas de hoek om te gooien in de 4H-stand (=4WD hoge gearing). Ik had verwacht dat de Isuzu D-Max 4WD nu wel uit zou breken maar ook nu weer brak tie zelfs geen millimeter uit. Bij de stoplichten vlak voor de oprit naar de A4/A44 kwam er een Audi A3 naast me staan die duidelijk voorlangs wilde kruisen gezien de ongelofelijke haast die de bestuurder had. De 1.9-liter dieselmotor (met ketting- én tandwielaangedreven nokkenassen + hydraulische klepstoters) van deze Isuzu D-Max 4WD heeft 164 Pk en 360 Nm koppel wat helemaal niet verkeerd is. Tot nu toe had ik echter niet het gevoel gehad dat er serieus gang in de Isuzu D-Max 4WD zit maar na een kickdown bij het stoplicht moest de Audi A3 op de toerit naar de A4 achter mij langs kruisen.

Space Business Park
Omdat ik lekker vroeg thuis was en nog de hele middag voor mezelf had besloot ik alvast maar even twee rondjes (één in de 2H- en één in de 4H-stand) Space Business Park te doen. Eigenlijk was dat vooral omdat ik het leuk vind en vanwege de allerhoogste verkeersdrempel want dat de Isuzu D-Max 4WD het goed zou doen wist ik eigenlijk al. Op de afrit naar Klei-Oost reed ik de Isuzu D-Max 4WD heel mooi precies op de grens rijdend door de fraaie afknijpbocht heen en sloeg aan het einde linksaf. Ineens zag ik een auto voor mijn neus die daar net nog niet was, een kleine oude Pauper-Polo van dat Duitse sjoemelmerk. Ik heb geen idee hoe ik ‘m over het hoofd heb kunnen zien maar blijkbaar verdween-ie (hij reed overigens wel veel te hard) heel even in de A-stijl. Gelukkig kon ik er nog net voorlangs omheen sturen en zo een aanrijding voorkomen. Dat is ook een beetje de kunst in dit soort gevallen, nooit blijven remmen maar altijd proberen te blijven sturen maar dat vergt veel oefening. Tijdens het over de N206 heenrijden zette ik het ESP uit (knopje lang ingedrukt houden) en klapte de versnellingspook in de Manuele stand. Oké dan eerst de 2H-stand dus waarbij ik vaker met doorspinnende voorwielen door de bochten zal gaan dan in de 4H-stand. De eerste rechterbocht spinden de voorwielen even kort door waarna ik gas gaf in de flauwe linkerbocht naar de vrachtwagenparkeerplaats. Daar schakelde ik handmatig terug naar M2 en gaf plankgas het stuur naar links omgooiend de vrachtwagenparkeerplaats op. Perfect voorwieldriftend vloog ik de vrachtwagenparkeerplaats over naar de andere kant. In de snelle links-rechts-combinatie moest ik het stuur snel van rechts naar links omgooien maar de grote Isuzu D-Max 4WD had daar verrassend genoeg totaal geen moeite mee. Op naar de verkeersdrempel + haakse rechterbocht die zeker in een hoge auto zoals deze pick-up altijd erg leuk is. Ik gaf extra gas om vaart te maken want met deze auto is de verkeersdrempel voor de bocht een eitje. In deze bocht komt het binnenste achterwiel soms behoorlijk los wat bij gewone auto’s vaak tot uitbreekacties leidt.

Omdat ik er veel harder doorheen ging dan met een normale auto brak de Isuzu D-Max 4WD toch uit maar de manier waarop dat gebeurde was makkelijk te corrigeren. Met een gewone auto was ik geheid de bocht uitgevlogen dan wel rechtdoor gegaan. Na de bocht gaf ik weer stevig gas op weg naar de hoge verkeersdrempel die aanvoelde als een bultje in de weg. De allerhoogste verkeersdrempel voelde ik uiteraard wel duidelijk maar de manier waarop je daar zonder af te remmen met deze pick-up overheen kan vliegen is werkelijk fantastisch. Na de landing moest ik snel terugschakelen naar M2 en het gas er weer vol opzetten om met doorspinnende voorwielen door de blinde rechterbocht heen te sturen. Dat stuurgevoel is trouwens uitstekend want waar je normaal gesproken een toch wat minder direct stuurgevoel zou verwachten in een dergelijke auto is dat juist lekker direct. Op weg naar de vrachtwagenparkeerplaats moest ik nog even uitwijken voor een Fiat 500 die in een blinde bocht een beetje ruim door de bocht heen reed. Bij het beginpunt aangekomen draaide ik de aandrijf-knop van 2H naar 4H en reed nog een keer over het Space Business Park heen. Dat voelde uiteraard totaal anders aan want die 164 Pk en 340 Nm zijn niet krachtig genoeg om vier wielen te laten doorspinnen. Het werd dus gevoelsmatig een totaal ander rondje Space Business Park dan het rondje ervoor. In plaats van voorwieldriftend over de voorwielen weg te glijden met onderstuur bleef de Isuzu D-Max 4WD nu heel mooi strak op de ideale lijn. Eigenlijk was het tweede rondje dus gewoon een saai rondje al is dat natuurlijk niet helemaal waar maar het voelde wel zo aan. Na de twee rondjes Space Business Park ben ik via de noordelijke oprit de N206 opgereden. Uiteraard in de 2H-stand met het ESP uit en dat was veel leuker dan ik gedacht had omdat de acceleratie zo goed is. Daarna nog even de oprit bij ‘t Heen ook in de 2H-stand met het ESP uit. Ik reed in M2 op de apex van de bocht af en gaf plankgas waarna ik naar binnen snijdend heel mooi voorwieldriftend door de opritbocht heen reed.

TGIF
Om op mijn werk nog een parkeerplaats dicht bij de ingang te kunnen bemachtigen moet ik vroeg van huis. Voordeel daarvan is dat het lekker rustig is bij het stoplicht in Wassenaar naast de A44 want een half uur later is het daar al feest. Omdat het op de N44 altijd al redelijk druk is rij ik altijd lekker binnendoor over de kruip-sluip-weggetjes door Wassenaar en het Wassenaarse Bos. Deze smalle wegen zijn nou niet echt het werkterrein van deze grote pick-up zou je denken maar het tegendeel blijkt waar. Isuzu D-Max DC 4WD laat zich juist heel makkelijk over de smalle wegen sturen en juist daardoor is het zo’n fijne auto voor alledag. ik zou het wel weten als ik bijvoorbeeld een boer was dan kocht ik direct deze Isuzu pick-up. Maar ja er wonen geen boeren in Wassenaar alleen maar vriendjes van Mark ‘Pinokkio’ Rutte in hun irritante dikke Audi’s en BMW’s. Ik kachel altijd lekker 50 km/u door Wassenaar heen en dan is er in zo’n grote pick-up niets leukers dan zo’n haastige Wassenaarder in zijn Audi of BMW achter je te hebben rijden. Bumperkleven laten ze echt wel uit hun hoofd achter zo’n grote pick-up met trekhaak, als er een eend met jongen oversteekt dan sta ik zo stil en rij ik ook weer verder al zit er bij wijze een Audi/BMW vast op mijn trekhaak. Dat merk ik waarschijnlijk niet eens ha, ha! Toen ik in moest voegen op de N44 moest ik even stevig gas geven en daarvoor hoef je bij deze auto dus (vooral!) geen kickdown te geven, gewoon half intrappen is al voldoende om er verrassend hard vandoor te gaan. De rechterbocht van de afslag naar de Waalsdorperweg is altijd erg leuk want daar zit middenin de bocht een asfalten drempel. Met een gewone auto moet je daarvoor afremmen maar met deze pick-up dus niet. Gewoon het gas erop houden en even glimlachen om de dikke Mercedes die net nog achter mij zat te duwen maar daarna voor mijn gevoel achteruit reed. Na de stoplichten aan het einde van de afslag volgt een scherpe linkerbocht en in zulke bochten zet ik altijd even de 4WD aan om het daarna weer uit te zetten. In de Hubertustunnel heb ik de cruise control op de maximum snelheid van 70 km/u gezet en dan sta ik er altijd weer van te kijken hoe hard – soms met meer dan de dubbele maximum snelheid – sommige auto’s mij voorbij rijden. Als een agent daar een ochtendje gaat staan laseren heeft-ie zo een jaarsalaris bij elkaar gelaserd.

Vlakbij mijn werk kan ik tegenwoordig weer gewoon rechtdoor rijden richting Kijkduin maar ik ben toch voor de leuk even linksaf geslagen naar de Laan van Meerdervoort. Daar liggen absurd hoge asfalten snelheidsbrekers, bijna net zo erg als die voor motorrijders levensgevaarlijke speedbreakers in Pakistan. Zo niet voor deze Isuzu D-Max 4WD waarmee ik zonder af te remmen over de snelheidsbrekers heen kon vliegen. Ik blijf het dan ook bizar vinden dat er mensen in 4WD’s zijn die (ja echt serieus!) afremmen voor zo’n snelheidsbreker of zelfs een lage verkeersdrempel. Op mijn werk gebeurde er nog iets lulligs want tijdens een les kwam een leerling binnen hollen die aan mij vroeg: “Is die witte pick-up van u?” Tijdens het naar buiten rijden van de auto voor de Shell Eco-marathon in Londen was één van de deuren uit zijn handen gewaaid tegen de Isuzu D-Max aan en nu zat er dus een deukje in. Ik stelde hem gerust zo van dat kan gebeuren en vertelde hem ook dat de auto niet van mij is. Ik zei dat ik het eerlijk zou melden aan de Isuzu-dealer want ja wat moet ik anders? Nou daar kan ik dus hele verhalen over vertellen er zijn autojournalisten die letterlijk testauto’s slopen (van vierkante banden tot open gesneden bekleding tot een verbogen stuurstang) en na het terugbrengen dan of NIETS zeggen of een totale KUT-SMOES vertellen. Dan moet je dus niet gek opkijken als je nooit meer een auto meekrijgt. Terug naar huis ben ik over de brug met de al vele maanden kapotte “Trapezium Blocker” gereden. Na de achterlijk lange file van de week ervoor op een vrijdag had ik daar dus absoluut geen zin in. Je ziet tegenwoordig nog zéér zelden een politieauto rijden dus dat risico durf ik wel te nemen. Toen ik echter bovenop de burg dacht ik door de tralies van de brugleuning een politieauto te zien. Nee hè! Gelukkig bleek het een auto met reclame te zijn waarvan de bestickering verdacht veel op die van een politieauto leek. Nou ja als ik al een boete krijg mag ik ‘m door 30 of meer delen want zo vaak ben ik al over deze brug heen gereden.

Ouderwets banjeren!
‘s Avonds ben ik in plaats van in het Valkenburgse meer in het buitenzwembad gaan zwemmen en toen ik daaruit kwam dacht ik: “Kom laat ik nog even naar De Vlietlanden rijden dan kan ik misschien alvast even een stuk opzoeken waar we morgen zandfoto’s kunnen maken.” Nadat ik op de rotonde de afslag naar De Vlietlanden had genomen zag ik alleen maar hekken met sloten erop. Op de T-splitsing sloeg ik tegen beter weten in linksaf en toen ijk bijna aan het einde van de weg was zag ik plotseling in mijn ooghoek een stel rijplaten richting een lange zandstrook naast de A4. Ik zette de Isuzu D-Max 4WD in neutraal en drukte de Rijmodus-knop in en draaide ‘m naar 4L. Dan moet je even wachten en dan hoor je een geluid en gaat het ESP ook uit(eraard). Na een behoorlijk stuk over de stalen rijplaten kwam ik dan eindelijk op het zand terecht. Ik ben eerst even over de twee geïmproviseerde vrachtwagenbruggen naar het einde gereden en dat was een behoorlijk lang stuk. Eenmaal terug op het stuk voor de 1ste brug ben ik even echt gaan testen en wat zand gaan spuiten zoals dat heet. Het voelde allemaal erg goed en zeker aan dus dat moest zaterdag vast een paar mooie foto’s opleveren. De volgende ochtend ben ik in de loop van de ochtend naar mijn zwager gereden en het grappige was dat hij net als ik ook bijna de ingang naar de zandstrook naast de A4 voorbij reed. Het foto’s maken was lastiger dan ik dacht vanwege het licht en omdat ik meer afstand moest nemen dan ik dacht vanwege de telelens. Maar goed het is gelukt en toen ik thuis gekomen de foto’s op mijn Macbook zag was ik tevreden. Wat wel grappig is dat je op de actiefoto’s op de weg zand onder de auto vandaan ziet komen, dat is uiteraard zand wat op de ‘Skid Plate’ lag. De rest van de dag ben ik niet meer gaan rijden want ik moest nog van alle voor mijn motorreis naar Kazachstan voorbereiden want ik had mijn Russische visum binnen een absolute voorwaarde voor het doorgaan van mijn motorreis. Zes lange weken ga ik op reis en zal ik dus geen auto’s testen, maar mijn reisverslagen zijn te lezen op het veelzijdige en interessante Belgische blog Doorbraak.be dus hou die site in de gaten!

De volgende dag zou ik mijn familie wel/niet rijden maar uiteindelijk toch maar wel. De hoge instap ontlokte bij mijn 84-jarige moeder de uitspraak: “Ik moet echt in die auto klimmen!” Dat is zo maar dat is nog altijd makkelijker dan in een Alfa Romeo 4C instappen en er niet meer uit kunnen komen zoals een oudere medewerker bij Alfa Romeo overkwam. Grappige was wel dat iedereen die mee reed het een fijne auto vindt, waarschijnlijk heeft dat met de hoge zit, de gigantische beenruimte en de grootte te maken oftewel je voelt je ook als passagier The King of the Road. “Alleen een vrachtwagen is nog groter”, zei mijn neefje tegen mij. Dat klopt want hoe groot deze Isuzu D-Max 4WD is merk je als je gaat parkeren, op elke parkeerplaats waar ik geparkeerd heb waren de parkeervakken te klein voor deze pick-up. Je moet dus altijd strategisch parkeren zodat je de kans dat iemand tegen de auto aan zou kunnen rijden zo klein mogelijk is. Mensen letten namelijk helemaal niet meer op door die smartphone-verslaving, het lijkt wel alsof ze kijken zonder nog iets te registreren. Tijdens dat parkeren heb je de achteruitrij-camera hard nodig want door de grootte ben je tijdens het inparkeren geneigd de uitstekende achter- en voorkant verkeerd in te schatten. Naast de achteruitrij-camera zit er ook een goed werkende NavSat in die duidelijk aangeeft waar en wanneer je af moet slaan. Helaas was er geen USB-ingang aanwezig waardoor ik voor muziek verplicht naar de radio (=DJ’s zoals Gieltje Debieltje) moest luisteren in plaats van dat ik naar mijn eigen muziek kon luisteren. In de nieuwe Isuzu D-Max die er volgend jaar aankomt komt een ander Audio/NavSat-systeem en ik ga er vanuit dat er dan wel een USB-ingang aanwezig is. Wat betreft de bagageruimte hoefde ik dit keer geen Samsonite kofferset uit mijn garage te trekken vanwege de grote laadbak want die past er namelijk altijd volledig in, bij deze auto draait het meer om het gewicht wat er in mag. In de laadbak mag een gewicht van maximaal 1.080 kg en in de manueel geschakelde 2WD-versie mag er zelfs 1.220 kg in de laadbak. Dit is wat mij betreft qua prijs/kwaliteitsverhouding één van de beste pick-ups en als ik boer zou zijn zou ik het wel weten in deze tijd waarin de overheid je alleen nog maar uitknijpt.

Tandarts
Dinsdagmiddag moest ik naar de tandarts (een oud-collega van vroeger) en die zit helemaal in Hoevelaken dus dat was een leuk ritje vanaf mijn werk in Den Haag. Ik ben op tijd vertrokken want met al die files en nog erger verkeersinfarcten van de afgelopen weken wilde ik geen enkel risico lopen. Na de stoplichten-ellende richting Wateringen kon ik dan eindelijk de A4 opdraaien. Daar ging het gas erop richting het Prins-Clausplein en net toen ik dacht dat gaat lekker zag ik op de NavSat een waarschuwing verschijnen voor Rijnsweerd. Er was daar iets met een vrachtwagen aan de hand dus dat beloofde niet veel goeds. De afgelopen maand was het alleen maar bal met vrachtwagens dus ik bedacht alvast een omleidingsroute. Met 130-140 km/u reed ik over de A12 richting Utrecht en dat rijdt wel zo heerlijk in zo’n grote pick-up dat kun je niet omschrijven. Alleen een Hummer lijkt mij nog leuker en dan bedoel ik zo’n originele leger-Hummer. De topsnelheid is 180 km/u maar die heb ik maar niet uitgeprobeerd want een boete zou een aanslag zijn op mijn vakantiebudget. Wat mij overigens ongelofelijk verbaasde is de afwezigheid van een zoemend bandengeluid. Terreinbanden staan er namelijk om bekend een zoemend geluid te veroorzaken zeker op hogere snelheid. Eenmaal bij Hoevelaken aanbeland heb ik nog even rustig optrekkend bij een stoplicht getest wanneer de automaat overschakelt naar de volgende versnelling. 1=10 km/u 2=20-30 km/u 3=30-40 km/u 4=50-60 km/u 5=60-70 km/u 6=80-90 km/u en als je het gaspedaal meteen diep intrapt trekt-ie uiteraard langer door in alle versnellingen. Aangekomen in Hoevelaken bleek dat mijn ex-collega – en nog steeds goede vriendin – had geprobeerd mij te bellen want de tandartsassistente was ziek geworden. Helaas had ik mijn gsm (ik heb geen smartphone en wil er ook nooit een) uitstaan en dus ben ik helemaal voor niets naar Hoevelaken gereden. Nou ja pech maar daar kan ik dus echt niet wakker van liggen, na een kopje koffie ben ik voor de spits weer huiswaarts gereden. Met een lekker gangetje maar absoluut niet te hard reed ik richting Amersfoort. Op de heenweg had ik een politieagent zien staan laseren vandaar. Op de toerit naar de snelweg stond er een petje in zo’n oud type Honda Civic met pestherrie-uitlaat links naast mij. Nou die zal wel gas geven en snel uit het zicht verdwijnen verwachtte ik, maar nee hoor ik reed met zeer groot gemak naar hem toe in de scherpe bocht de snelweg op. Eenmaal op de snelweg heb ik stevig gas gegeven want ik had geen zin om in de vroege avondspits te belanden bij Utrecht. Vlakbij Utrecht bleek ik dan toch pech te hebben want van de A28 naar de A27 stond er een voor dat tijdstip lange file. Ik ben toen rechtdoor richting De Galgenwaard gereden en heb ondertussen heel snel de NavSat aangezet mijn huisadres ingetypt. De NavSat gaf perfect aan hoe ik moest rijden en zo reed ik al snel op de A12 en heb ik geen file meer gezien. Maar dat laatste kwam vooral omdat ik er bij De Meern ben af gegaan en binnendoor naar Bodegraven ben gereden.

YouTube-filmpje

 

Specificaties

Jaargang

2018

Carrosserie

Pickup

Transmissie

Automaat

Aantal deuren

5 deuren of meer

Brandstof

Diesel

Type motor

Diesel

Aantal cilinders

4

Acceleratie (0-100/sec)

12,7 seconden

Topsnelheid

180km/u

Vermogen

120(164) kW (pk)/rpm

Koppel

360 nm/rpm

Cilinderinhoud

1.9/1.898 liter

Kleppen per cilinder

4

Turbo

Turbo + intercooler

Aandrijving

4WD

Remmen voor

Geventileerde schijven

Draaicirkel

12,6 meter

Overig

Type bekleding

Leer

Velgen

18-inch

Milieu en veiligheid

Verbruik

 

Bebouwde kom

9,3 liter/100 km

Snelweg

6,9 liter/100 km

Gemiddeld verbruik

7,8 liter/100 km

C02 uitstoot

205 gram/km

Afmetingen

Lengte

5.295 mm

Breedte

1.860 mm

Hoogte

1.795 mm

Wielbasis

3.095 mm

Massa leeg

1.920 kg

Max. toelaatbare massa

3.000 kg

Laadvermogen

1.080 kg

Aanhanger geremd

3.500 kg

Bandenmaat

285/60-R18

Kosten aanschaf

Kosten gebruik per maand